Η ιστορία είναι εγγενής σε κάθε κοινωνία ή πολιτισμό. Είναι η κληρονομιά του παρελθόντος μας και οι άνθρωποι και τα γεγονότα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτού που σήμερα αποκαλούμε “δικό μας” πολιτισμό ή κοινωνία.
Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και χαρακτήρες, σε γεγονότα και αποδεκτές θεωρίες. Έρχεται με αποδείξεις και δεν μπορεί ποτέ να βασίζεται σε φήμες, μύθους ή θρύλους.
Χρησιμοποιείται κυρίως για εκπαιδευτικούς ή ενημερωτικούς σκοπούς και είναι ο τρόπος μας να κατανοήσουμε το παρελθόν και, μέσω αυτού, και το παρόν μας. Αυτή η γνώση και οι πληροφορίες μάς βοηθούν στη συνέχεια ακόμη και να προβλέψουμε το μέλλον.
Όμως η ιστορία δεν είναι απλώς κάτι που βασίζεται σε γεγονότα. Σε αντίθεση με τα χρονικά ή τα χρονογραφήματα, η ιστορία δεν καθορίζει μόνο γεγονότα για το τι ακριβώς συνέβη, αλλά και γιατί συνέβη ένα συγκεκριμένο γεγονός εξ αρχής. Πρόκειται, επομένως, όχι μόνο για το “τι” των γεγονότων του παρελθόντος, αλλά και για το “γιατί”. Και προχωράει ακόμη παραπέρα, ερμηνεύοντας τη σημασία του συμβάντος. Κατά κάποιον τρόπο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ιστορία προσθέτει μια ορισμένη αφήγηση στα γυμνά γεγονότα του παρελθόντος.
Μέσω της διδασκαλίας της ιστορίας, οι άνθρωποι αποκτούν μια συγκεκριμένη πολιτιστική ταυτότητα. Αυτή είναι η ταυτότητα της κοινωνικής μας ομάδας ή του έθνους μας. Είναι αυτό που καταλαβαίνουμε και μας κάνει αυτό που είμαστε και μας ορίζει ως συνεκτική κοινωνική ομάδα.
Παρ’ όλα αυτά, καθώς η ιστορία μπορεί να ερμηνευτεί με διαφορετικούς τρόπους, μπορεί επίσης να τροποποιηθεί ή να ξαναγραφτεί εντελώς. Μεταδίδοντας μόνο ένα μέρος των γεγονότων ή μόνο τη μία πλευρά της ιστορίας, η ιστορία αλλοιώνεται.
Και αυτό μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο, τόσο για τη δική μας κοινωνία όσο και για τις άλλες, και επιπλέον για τη συνοχή μεταξύ τους.
Στο έργο μας Shared (Hi)stories, θα βρείτε διάφορες σύντομες ιστορίες για πολιτιστικά γεγονότα και πρόσωπα και για το πώς κάθε μέρος της ιστορίας έχει πάντα διαφορετικές πλευρές.